Ana konumuza girmeden önce sizlere şu soruyu sormakla başlamak isterim: İblis sizce kötü müdür? Kötüyse kötü olduğunu nerden, kimden, nasıl duyduk? İlk başta iblisin bizlere kötü bir sıfatla sunulmasını inceleyelim. Bizlere sürekli kuranda İblisin kötü olduğu ondan uzak kalmamız gerektiği söylendi ama bunu hiç sorgulamadık neden kötü demedik. Niye kötü olduğunu kurcalarsak Tanrıya tepkisinden dolayı olduğu ve güvensizliğinden kötü olduğu hatta kafir olduğu söyleniyor. O zaman Tanrıya her tepki gösteren kafir olmaz mı? Bir kimseye kafir sıfatı şu şekilde onuluyor İslam’a göre: Küfür işleyerek dinden çıktığı düşünülen veya hiç Müslüman olmamış kimselere kafir denilir. Ama İblis küfür işlememiş, Bakara Suresi 34. Ayette de İblisin Cennetteki adının Azazil olduğu ve İslam dinine mensup olduğu geçiyor. O halde neden kuran iblise boştan yere kafir sıfatını yerleştiriyor. Peki şimdi bu anlatılan her şeyi boş verelim, bir kişi bir din yarattı ve bir kitap yazdı o din hakkında içeriğinde de kendinden Tanrı olarak söz etti ve yardımcıları olan var olmayan melek isimli destansı kişilikleri ekledi ve dedi ki kendi kendine: ben bir var olmayan destansı kişilikte ekleyim de bu dine inanan kişilerin yaptığı kötülüğü o destansı kişinin üstüne bırakayım. Diğer yazılarımda da dediğim gibi Kuran tamamen bir uydurmadır bir destan olarak insanlar tarafından yazılmıştır. Tanrı kötü bir sıfat olamaz kimse için iyi bir sıfat olması gerekir ama bizim yapacaklarımızı biliyor ve bu yapacaklarımıza karışa biliyorsa veya başımıza gelen kötü olayları kendisi biliyorsa bunu bile bile neden bizlere kötülük işletiyor? Bizim ne yapacağımızı biliyor Tanrı sonuçta bizim kaderimizi Tanrı yazmış, ama kötülük işlediğimizde de suçu neden bize ve İblise atıyor, sonuçta kötülüğü bize Tanrı işletti ama suçlu olan kim İblis ve kötülüğü işleyen kişi, peki ya nerde iyi yüzü? Yok. Ve bizler Tanrıya körü körüne inanıyorken sorgusuz sualsiz İblise kötü dediği için İblisi kötü bildik Tanrının varlığına inanıyorsanız gerçekten inancınızın başından belli büyük bir manipüle içinde olabilirsiniz.
"Arkhe" kavramının ortaya çıkış hikayesine değinelim. "Arkhe", Yunanca'da ilk, başlangıç anlamına gelir ve eski Yunan filozofları bir şeyi açıklamak için bir teori geliştirmek için bu terimi kullanmışlardır. Örneğin, Thales'e göre, arkhe (ilk neden), suydu. Aslında bir şeyin varoluşunun ilk nedeni, varlığın varoluşudur; yani varoluşçu bir yaklaşımdır. İnsanoğlu var olduğunda, bir şeylerin farkına varmış ve bir sebep aramıştır. Bu sebep, bazılarına göre su, bazılarına göre toprak olmuştur. Ancak insanoğlu olmasaydı, bir neden de olmazdı; bu yüzden insanoğlu geliştikçe ve olgunlaştıkça bir neden aramaya başlar ve bu arayışın adı da "arkhe" kavramı veya teorisi olur. Varoluş, bir arkhe'dir; gerçek arkhe ise bizleri, yani insanoğlu nu temsil eder. Biz var olmasaydık, suyun su olduğunu, toprağın toprak olduğunu kim bilir ve suya her şeyin ilk ve değişmez nedeni olarak ne adlandırılırdı? Sonuçta, toprağın toprak olduğunu su bilemezdi ve suyun da su
Yorumlar
Yorum Gönder